Bilim İnsanları Antarktika Altında Yaşam Buldu

Dünyanın "en az bilinen" habitatlarından birinde buzun altında aşırı soğuk ve zifiri karanlıkta yaşayan yaklaşık 100 tür bulundu. Antarktika, yeryüzündeki herhangi bir yerden daha az yaşam türüne sahip. Bir grup araştırmacı, donmuş kıtanın altından çok büyük miktarda yaşam izine rastladı. Araştırma, ekstremofil canlı sınıfının varlığını bir kez daha kanıtlayacak nitelikte.

Yaşam, ekström buz rafının yaklaşık 650 fit (200 metre) altında, 28 derece Fahrenheit (-2 Santigrat derece) ve zifiri karanlık su ortamında bulundu. Bryozoanlar ve solucanlar olarak adlandırılan yetmiş yedi farklı yosun hayvanı türü keşfedildi. Araştırma sonucu ardından deniz altının karanlık sularına bakış açısı değişti. Ekibin araştırması bu haftasonu Current Biology'de yayınlandı. İngiliz Antarktika Araştırması'ndan bir deniz ekoloğu olan David Barnes, bir e-postada "Yapılan araştırma, en az bilinen habitattan tanıdık türleri büyük ölçüde artırdı" dedi. Bazı hayvanlar Antarktika'nın diğer bölgelerinde zaten bulunmuş olsa da, bu önbellek için sık görülmemiş bir yaşam alanı. Barnes, "Bu bize kutup denizlerindeki yaşamın buzullardan nasıl kurtulduğuna dair ipuçları verebilir" diye ekledi.

Yüzlerce metrelik buzun altında olan çevreye erişmek oldukça zor. Araştırma ekibi, aşağıda ne olduğuna bakmak için özel bir sıcak su maktabı aracılığıyla buzulda delik açtıklarını açıkladı. Ardından ekip, kuyuya attıkları kameralar ile ortamı gözlemledi. Ayrıca buldukları bryozoan ve çift kabukluların bazılarına radyokarbon tarihleme yaparak orada ne kadar uzun bir yaşam sürdüğünü gördüler.

Almanya'nın Bremerhaven kentindeki Alfred Wegener Enstitüsü'nde bir dünya bilimcisi olan ortak yazar Gerhard Kuhn, bir İngiliz Antarktika Anketi yayınında, "Bu deniz tabanı hayvanların ölü parçalarının karbon tarihlenmesi, mevcut yıldan 5.800 yıla kadar değişiyordu" dedi. Habitat ne kadar erişilmez olsa da, gezegenin geri kalanıyla birlikte değişmeye devam ediyor. İklim değişikliği gezegeni ısıtırken ve Antarktika buzlarının çöküşünü hızlandırırken, bu zifiri okyanusa farklı şeklide bakmamızı da şekillendiriyor.