Yeni Çalışma, Dünyadaki En Güçlü Okyanus Akıntısı ile İlgili Evrime Işık Tutuyor

Yeni çalışma, dünyadaki en güçlü okyanus akıntısı ile ilgili evrime ışık tutuyor! Okyanus akıntılarının tarihini inceleyen bilim insanları, akıntının buzul dönemlerinde yavaşladığını ancak buzullar arası dönemde hızlandığını ortaya çıkardı.

Bilim insanları, özellikle Antarktika Dairesel Akımı (ACC) ile son 5,3 milyon yılı kapsayan iklim arasındaki ilişkiyi inceleyen bir çalışma gerçekleştirdi. Bu ilişki Güney Okyanusu'ndan alınan tortu çekirdekleri kullanılarak analiz edildi.

Araştırmacılar için belirtelim. Güneydoğu Pasifik'teki JOIDES Çözünürlüklü sondaj gemisini kullanarak dünyanın en uzak sularında tortu çekirdekleri açarak ACC'nin 5,3 milyon yıllık kaydını çıkardılar.

Araştırmacılar tarafından yapılan açıklamada, ACC'nin küresel devrilme dolaşımında, okyanus ve atmosfer arasındaki ısı ve CO2 alışverişinde ve Antarktika buz tabakalarının istikrarında önemli bir rol oynadığı belirtildi. Dünya'nın en güçlü okyanus akıntısı ile ilgili çalışmanın detayları haberimizde...

İlginizi Çekebilir: Çin, Antarktika’daki Buzul Altı Gölüne Sondaj Yapacak

Bu Akıntı, Küresel İklim Üzerinde Önemli Etkilere Sahip

İklim değişikliğinin sonuçlarını tahmin etmeyi amaçlayan çalışmada, gelecekte mevcut küresel ısınmanın şiddetlenmesi durumunda Güney Okyanusu'nun daha az karbondioksit depoladığı ve Antarktika'ya daha fazla ısının ulaştığı vurgulandı.

Açıklamaya göre, ACC şu ana kadar dünyanın en güçlü ve sonuç veren su taşıyıcısı. Bu akıntı, Hint, Atlantik ve Pasifik okyanuslarına bitişik, dünyadaki tüm nehirlerin toplam suyunun 100 katı sudan oluşuyor.

Dolayısıyla bu akıntı, okyanusun yüzeyine kadar dibine kadar temas ettiğinden ve 2.000 kilometreye kadar genişliğe sahip olduğundan küresel iklim üzerinde önemli etkilere sahip.

Columbia Üniversitesi Lamont-Doherty Dünya Gözlemevi'nde tortu örnekleme gezisine liderlik eden jeokimyacı Gisela Winckler şu ifadelerde bulundu. "Bu, muhtemelen Dünya'nın iklim sisteminin en önemli akıntısıdır"

ACC'nin, kara kesintisi olmadan sürekli batı rüzgarları nedeniyle 12 ila 14 milyon yıl öncesine dayanan çağdaş haliyle aktığına inanılıyor. Antarktika çevresinde saat yönünde ev başına yaklaşık 2,5 mil (dört kilometre) hızla dönerek saniyede 165 ila 182 milyon metreküp su tutuyor.

Artık araştırmacılar, Güney Okyanusu üzerindeki rüzgarların gücünün son 40 yılda yaklaşık yüzde dört arttığını tespit etti.

Bu güçlü rüzgarlar ACC'yi hızlandırarak girdap adı verilen büyük ölçekli dönen akımlar yarattı. Girdaplar, daha sıcak suları yüksek enlemlerden Antarktika'nın bariyer görevi gören ve daha da büyük buzulları tutan devasa yüzen buz raflarına doğru taşıyor.

Engellere rağmen, buz raflarının altına daha sıcak su akışı, buz raflarının erimesine ve zayıflamasına bağlanıyor. Bu, iklim değişikliğine yol açan insan kaynaklı küresel ısınmanın neden olduğu ısınma sıcaklıklarının sonucudur.

ACC'nin getirdiği daha sıcak sular, buz raflarını aşağıdan aşındırıyor. Bunların kaybına katkıda bulunuyor ve potansiyel olarak genel buz tabakası stabilitesini ve deniz seviyesinin yükselmesini etkiliyor.

Araştırmacılar makalelerinde şu ifadeleri kullandı. "Bu bulgular, devam eden küresel ısınmayla birlikte ACC akışının daha da arttığını destekleyen jeolojik kanıtlar sağlıyor. Eğer doğruysa, iklimin ısınmasıyla birlikte ACC akışında gelecekte meydana gelecek bir artış, enstrümantal kayıtlarda gözlemlenen modelin devamına işaret edecek ve muhtemelen olumsuz sonuçlar doğuracaktır."

Bu arada bu çalışmanın yakın zamanda Nature dergisinde yayınlandığını ekleyelim.